Ang Espirituwal na Pagtatagpo ng mga Apostol sa Itaas na Silid
Ang espiritwal na nakatagpo ng mga apostol sa itaas na silid ay kilala bilang orihinal na lugar ng Pentecost mula pa noong ika-apat na siglo AD. Kilala rin ito bilang Cenacle. Ang Cenacle ay hango ng salitang Latin na nangangahulugangKumakain ako.
Ayon sa mga Katoliko, matatagpuan ito sa katimugang bahagi ng Lumang Lungsod ng Jerusalem sa Bundok Sion, ang compound ng King David Tomb. Ito ay nagpatuloy na naging unang Simbahang Kristiyano.
Ang Espirituwal na Pagkikita ng mga ApostolNasa itaas na silid ang naganap na Huling Hapunan. Kumain si Hesus kasama ang kanyang mga apostol, ipinakilala ang Bagong Pakikipagtipan sa Kanyang dugo, binigyan sila ng kanyang huling sermon at pampatibay-loob, at ipinagdasal ang Kanyang "mataas na saserdoteng dasal" para sa kanila.
In the Cenacle, Jesus washed his disciples’ feet (John 13:1–20), a task normally performed by the lowest, most menial slave. By this simple act, Jesus reminded them that Ang kanyang mga tagasunoday ang mga naglilingkod sa isa't isa, hindi ang mga inaasahan na mapaglingkuran, na kumakatawan sa ministeryo ng mapagmahal na paglilingkod at nagmamarka sa simula ng isang mapagmahal na pagkakaibigan kasama si Jesus (Juan 14—16).
In this same place, the disciples gathered with Mary and prayed for the coming of the Holy Spirit after the death of Jesus (John 20:19–23).
Tulad ng makikita, maraming mga aktibidad na nangyari sa itaas na silid. At tulad ng lahat ng ginagawa ni Cristo, mayroong isang mas malalim na kahulugan. Nagtagal ang mga apostol ng ilang araw sa itaas na silid.
Si Hesus ay nagpakita, kapwa bago at pagkatapos ng pagkabuhay na mag-uli, at ipinakita Niya ang kanyang sarili na makita at hawakan pagkatapos na Siya ay bumangon.
Ito ang silid kung saan bumaba ang Banal na Espiritu sa labing-isang mga apostol noong Pentecostes.
After Jesus rose from death, He breathed on the apostles the Holy Spirit (John 20:19).
The apostles received the tongues of fire, and “they were all filled with the Holy Spirit” (Acts 2:4).
That event marks the Church’s birthday in the presence of our Blessed Mother (Acts 1:14).
Mula roon ay lumabas ang mga apostol na may katapangan na pagbabahagi ng Mabuting Balita.
It is viewed that the baptism with the Holy Spirit, which occurred on the Day of Pentecost, is a second work of the Spirit; this assumes that the disciples had earlier failed to ask for the Holy Spirit as Jesus had commanded them. Luke 11:13 (KJ it can therefore be argued that their reception of the Spirit of God at that particular time was due to their lack of asking for Him).
Si Cristo na Naghuhugas ng Paa ng mga DisipuloAng Kahalagahan ng Ang Itaas na Silid sa Ang Maagang Simbahan
The upper room was foundational in the formation of the early Church. The use of the upper room is established by Old Testament practice, cradled by early Christian doctrine, and acted as the springboard for the spread of early Christianity.
Kahit na mayroong debate kung mayroong isang solong o maraming itaas na silid, ang nananatiling malinaw na ito ang lokasyon kung saan maaaring makamit ang pagsasama sa Diyos at iba pa.
Ang pang-itaas na silid ay nagtataglay ng malaking kabuluhan sa maagang Simbahan dahil tila ito ay isang lugar para sa mga nagtatag ng Simbahan na magtipun-tipon, lalo na sa panahon ng pagbuo ng mga taon.
Kasama rito ang mga pangyayaring bumubuo sa gulugod ng Kristiyanismo, tulad ng Huling Hapunan, kung saan itinatag ang Bagong Pakikipagtipan, at ang Eukaristiya ay unang ipinagdiwang, at Pentecost, kung saan bumaba ang Banal na Espiritu.
Ang pang-itaas na silid ay napatunayan din na lugar ng iba`t ibang mga pagpupulong at himala, na nagpalakas at naghihikayat sa pananampalataya ng mga unang Kristiyano, na nagpapatunay na maging isang lugar na nakakatulong sa pagpupulong sa pakikisama at sa pagdarasal, na mahalagang elemento ngPananampalatayang Kristiyano.
Mula sa Lumang Tipan, ang 'itaas na silid' ay karaniwang isang silid na itinayo sa bubong ng mga bahay at ginamit bilang isang lugar ng pagdarasal upang makiusap sa kapangyarihan ng Diyos. Napakahalaga nito sa mga pananampalatayang Hudyo na kahit ang mga mahihirap ay itinatago ang gayong silid na inayos upang ang mga panauhin ay malugod na masalubong.
Mayroong maraming mga halimbawa sa Lumang Tipan ng isang itaas na silid na ginagamit.
Ang isang halimbawa ng silid sa itaas na ginagamit bilang isang lugar ng pagdarasal at pagsamba ay nangyayari sa kwento ni Daniel, kung saan siya ay umatras sa kanyang silid sa itaas upang manalangin, tulad ng kanyang kaugalian, kahit na ang isang pasiya ay inilabas upang patayin ang mga sumasamba kahit sino bukod sa hari.
Ang huling HapunanMakikita rin ito sa libro ng Tobit, kung saan si Sarah ay pumupunta sa kanyang silid sa itaas na umiiyak at nagmamakaawa sa Panginoon nang walang pag-asa, kasama ang kanyang mga panalangin kahit na sinasagot doon.
Ang mga halimbawa ng paggamit ng pang-itaas na silid sa paghingi ng kapangyarihan ng Diyos ay makikita sa mga himalang ginawa nina Elijah at Eliseo sa pagpapalaki sa babaeng balo at mga anak ni Shunammite, ayon sa pagkakabanggit.
Samakatuwid, malinaw na ang isang silid sa itaas ay karaniwan sa mga tao sa Israel at ito ay itinuturing na isang lugar ng retreat at panalangin at isang lugar kung saan ipinakita ang kapangyarihan ng Diyos.
Ang mga pangunahing elemento ng doktrinang Kristiyano ay natagpuan ang kanilang mga ugat sa itaas na silid.
Isa sa mga pangunahing kaganapan ng maagang Simbahan na naganap sa isang itaas na silid ay angHuling Hapunan kasama si Hesus at ang Kanyang mga disipulo, mga kasapi ng unang bahagi ng Simbahan, na naroroon.
Nakasaad sa mga ebanghelyo nina Marcos at Lukas na mayroong isang malaking silid sa itaas na inayos at inihanda para sa Paskuwa, na hiniling ng Panginoon na gamitin.
Dito na hinugasan ng Panginoon ang mga paa ng disipulo, na binigyan sila ng isang modelo para sa paglilingkod Kristiyano, na maaaring patunayan na katangian ng unang Iglesia, na nagpapatuloy sa mga pamayanan tulad ng mga itinatag ng St Basil.
Ang Huling Hapunan, isa sa pinakatanyag na mga kuwadro na gawa ni da Vinci ay naglalarawan kay Cristo bilang kalmadong nucleus, na napapaligiran ng animated na pagpapangkat ng mga apostol. Ang imaheng ito ay nagmula sa isang gayak na gintong kahoy na frame sa ilalim ng di-nakasisilaw na baso. Magagamit sa dalawang laki. 16x32 (2222472), 20x40 (2222473)Sakramento ng Eukaristiya
Ang isa pang pangunahing aspeto ng maagang Kristiyanismo na itinatag sa itaas na silid sa panahon ng Huling Hapunan ay ang Sakramento ng Eukaristiya, na itinuring na ang tuktok ng pagsamba sa Kristiyano at ang pangunahing pag-iisip ng maraming mga unang manunulat na Kristiyano.
Inilalarawan ni St Paul ang naaangkop na dekorasyon kapag nakikibahagi sa Eukaristiya sa kanyang sulat sa mga taga-Corinto, na ipinapakita na ang unang Iglesia ay magtitipon upang makibahagi dito.
Ang kahalagahan nito ay malinaw din sa pagsasama ng Eukaristiya, kasama ang mga ritwal ng pagbibinyag, sa Didache, isang dokumento na naglalarawan sa ilang mga kasanayan ng unang Iglesia, at ito ay inilarawan ni St Justin Martyr sa kanyang 'First Apology.'
Si St Ignatius, isang ama na Apostoliko, ay nagha-highlight ng kahalagahan ng Eukaristiya sa maagang Iglesya sa kanyang sulat kay Smyrna sa pamamagitan ng pagsasabi na ipinagdiriwang ng isang obispo ang Eukaristiya, napapaligiran ng mga mananampalataya.
Doon naroroon ang kaganapan ng Simbahan. Samakatuwid, nakikita natin na ang pang-itaas na silid ay ang lugar ng isang kaganapan na isang pangunahing elemento ng maagang Simbahan.
Ang Pagmula ng Banal na EspirituAng Mga Roots ng Pentecost
Sapagkat ang Pentecost ay araw kung saan natanggap ng mga Apostol at ng Mahal na Birheng Maria ang mga regalo ng Banal na Espiritu, malamang na isipin natin ito bilang isang eksklusibong piyesta-pista ng Kristiyano. Ngunit tulad ng maraming kapistahan ng mga Kristiyano, kasama na ang Mahal na Araw, ang Pentecost ay nagmula sa tradisyong relihiyosong Hudyo.
Ang Jewish Pentecost ay nahulog noong ika-50 araw pagkatapos ng Paskuwa, at ipinagdiriwang nito ang pagbibigay ng batas kay Moises sa Bundok Sinai. Ito rin ay, tulad ni Fr. Sinabi ni John Hardon sa kanyang Modern Catholic Dictionary, ang araw kung saan "ang mga unang bunga ng pag-aani ng mais ay inalok sa Panginoon" ngDeuteronomio 16: 9.
Just as Easter is the Christian Passover, celebrating the release of humanity from the bondage of sin through the death and resurrection of Jesus Christ, the Christian Pentecost celebrates the fulfilment of the Mosaic law in a Christian life led through the grace of the Holy Spirit.
Ipinadala ni Jesus ang Kanyang Banal na Espiritu
Bago Siya bumalik sa Kanyang Ama sa Langit sa Pag-akyat, sinabi ni Jesus sa Kanyang mga alagad na magpapadala Siya ng Kanyang Banal na Espirito bilang kanilang aliw at gabay, at inutusan Niya silang huwag iwanan ang Jerusalem. Matapos umakyat si Langit sa Langit, ang mga alagad ay bumalik sa itaas na silid at ginugol ng sampung araw na pagdarasal.
Sa ika-sampung araw: Nang magkagayon ay may lumitaw sa kanila na mga dila na parang apoy, na naghiwalay at natahimik sa bawat isa sa kanila. At silang lahat ay napuno ng Banal na Espiritu at nagsimulang magsalita sa iba't ibang mga wika, ayon sa pagpapahintulot sa kanila ng Espiritu na ipahayag ”.
Puno ng Banal na Espiritu, sinimulan nilang ipangaral ang Mabuting Balita ni Cristo sa mga Hudyo "mula sa bawat bansa sa ilalim ng langit" na natipon sa Jerusalem para sa pista ng mga Judio ng Pentecost.
Konklusyon Ang Espirituwal na Pagtatagpo ng mga Apostol sa Itaas na Silid
The spiritual encounter of the apostles in the upper room, in the Christian tradition, the room was not only the site of the Last Supper (i.e., the Cenacle) but the room in which the Holy Spirit descended upon the eleven apostles after Pentecost.
Minsan naisip ito na ang lugar kung saan nanatili ang mga apostol sa Jerusalem.
Sa madaling sabi, ang "Ang itaas na silid" ay kumakatawan sa isang lugar ng pagdarasal. Isang lihim na tahimik na oras at lugar na iyong inihahanda at itinabi para sa tirahan ng iyong Panginoon at Guro.